Basında kalemleri satılık, bukalemun olduğu müddetçe,Başka Yerde Düşman Aramaya gerek yok

24 Temmuz, ülkemizde “Basın Bayramı ve Basın Özgürlüğü“ günü olarak kutlanmakta.

II. Abdülhamit dönemine kadar uzanan hikayenin günümüzde ne derece anlamı var bilmiyorum!

Uzun yıllardır sürekli basın kartı taşıyan biri olarak bildiğim, tecrübeyle inandığım tek şey; mevcut baskıcı yasalardan daha çok mesleğin içinde bir şekilde yer alan veya yerleştirilen bazı kişilerin bu onurlu mesleğin itibarsız hale gelmesine yol açtığı gerçeğidir.

Ömrümün üçte ikisini geçirdiğim bu meslekte yüzkarası, satılık, aşağılık, meslektaşının yok edilmesi için uğraşan nice satılık kalem, nice kirli tip tanıdım. Bunlar bu meslekten hiç eksik olmadı ve hala elleri güçlü. Onların varlığıyla paye alanlar da bu beslemelere her tür imkan sunmaya (oldum olası) devam ediyorlar.

Bukalemun tipli, kılıktan kılığa giren bu şaklabanlardan çok çektik, çekiyoruz. Bunların varlığı sürdükçe kimse başka düşman aramasın.!

Bu tipler sayesinde bir meslek olmaktan çıkmış olan bu sektörü bir çok kişi maske olarak kullanmakta.

Bunlar var oldukça basın özgür olsa ne olur?

Önce, bu pislikler meslekten tasviye edilmeli. Bunlar var oldukça dünyanın en özgür basın yasanız olsa neye yarar?