Her gün biraz daha kötüye giden eğitim sistemimiz ile ilgili araştırmalarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu eğitim sistemi ve ebeveyn bakışı ile çocuklarımızı, gençlerimizi daha doğrusu geleceğimizi kaybediyoruz maalesef. Bu kötü..
Her gün biraz daha kötüye giden eğitim sistemimiz ile ilgili araştırmalarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu eğitim sistemi ve ebeveyn bakışı ile çocuklarımızı, gençlerimizi daha doğrusu geleceğimizi kaybediyoruz maalesef. Bu kötü gidişat ile ilgili tek yaptığımız çocukları, gençleri suçlamak!
*Gençlik nereye gidiyor?
*Saygısız gençler.
*Ahlaksız gençler.
*Sorumsuz çocuklar, gençler
*Hedefsiz, amaçsız çocuklar, gençler.
*Teknoloji bağımlısı çocuklar, gençler.
Suçlamalar ile ilgili daha bir sürü başlık yazabilirim.
Peki; bu çocukları, gençleri kim yetiştiriyor? Bu çocuklar, gençler nasıl bir eğitim alıyor? Toplumda nasıl bir değere sahipler? Ne kadar önemseniyor? Ne kadar takdir ediliyor? Bu yazımda okul eğitimi ayağını sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir sonraki yazımda da aile eğitimini paylaşacağım.
Eğitim bir çocuğa ne kazandırır? Eğitim kişiyi geliştirdiği gibi ülkenin bilimsel, ekonomik, sosyal ve kültürel gelişimini sağladığı için çok çok önemli bir araçtır. Eğitim bireysel ihtiyacın yanı sıra, bir toplumun yaşama tarzının belirlenmesini, kültürün gelecek kuşaklara sağlıklı aktarılmasını, toplumun kalkınmasını, iyi bir insan oluşumunu ve onu geleceğe hazırlamada en büyük öneme sahiptir.
Eğitim sistemimizden neler bekliyoruz?
Araştıran, düşünen, mücadele eden, sorgulayan, üreten, eleştiren, girişimci, dünyadaki gelişmelerden haberdar, topluma katkı sağlayan, insan haklarına ve barış kültürüne sahip, toplumsal değerlere saygılı bireyler oluşturulmasını bekliyoruz.
Bizim eğitim sistemimize bir bakalım, bu beklentilerimizi karşılıyor mu? Maalesef hayır. Çünkü eğitim sistemimizde birçok sorun var. Bunlar neler mi?
*Hükümetten hükümete, hatta bakandan bakana her geçen gün değiştirilen eğitim sistemimiz.
*Üniversitede öğrencilere verilen eğitimin yetersizliği
*En önemi meslek olan öğretmenliğin üniversite giriş puanının düşük tutulması
*Eğitim fakültesinden mezun olmayan bireyler öğretmen olarak görevlendiriliyor
*Öğretmenlerin özlük haklarının yetersizliği
*Mesleki gelişimin devlet tarafından desteklenmemesi
*Okul öncesi eğitime önem verilmemesi
*Sınav sistemindeki problemler
*Ders kitaplarının içeriği
Bunlar eğitim ile ilgili sorunlarımız. Yaptığım araştırmalardan derlediğim çözüm önerilerini başlıklar altında sizlerle paylaşmak istiyorum.
*Türkiye’de 3-5 yaş aralığındaki çocukların okul öncesi eğitime erişimini artırmak için anne-babaları teşvik edecek programlar oluşturulmalı, ücretsiz, zorunlu ve kapsayıcı okul öncesi eğitim politikaları geliştirilmeli.
*Öğretmen adayları mesleki donanımları tam olarak üniversiteden mezun edilmeli
*Öğretmen adayları liseden itibaren eğitime başlatılmalı (sağlık meslek liseleri gibi)
*Öğretmenlerin toplumda tekrar saygınlık kazandırılması sağlanmalı
*Öğretmenler fakülte sonrası yüksek lisans yapmaya teşvik edilmeli
*Öğretmenlerin maddi olanakları artırılmalı, ek iş yapmak zorunda bırakılmamalı
*Öğretmenler bir öğrencinin hayatında ne ifade ettiğinin farkında olmalı
*Öğretmenler belirli aralıklarla sağlık kontrolünden geçirilmeli
*Öğretmenler gelişen teknoloji ve eğitim metotları konusunda sürekli bilgilenmeli ve bilgilendirilmeli
*Eğitimde fırsat eşitliği olmalı
*Öğrenciler yarış atı psikolojisinden kurtulmalı, hayatları birer sınava bağlanmamalı
*Devlet okulu sayıları artırılmalı
*Uzmanların dünyaca kabul görmüş çok başarılı eğitim modellerini inceleyip, kendi eğitim sistemimiz ile karşılaştırıp yararlı olan kısımlarının bizim sistemimize uyarlaması sağlanmalıdır.
Dünyanın en iyi eğitim sistemi olarak kabul edilen ülkelerin ilk sıralarında Finlandiya gelmektedir. İşte birkaç başlık ile eğitim sistemleri…
* Tüm öğretmenlerin en az mastır derecesi var ve üniversite başarısı en yüksek %10’luk dilim arasından seçiliyorlar. Öğretmenlik toplum gözünde statüsü en yüksek mesleklerden biri.
*Eğitimciler “kaybedecek tek bir öğrenci bile yok” yaklaşımı ile hareket ediyor ve motivasyonlarının temel kaynağı bu.
*Finlandiya’da özel okul yok ve eğitim harcamalarının tümü devlet tarafından destekleniyor.
*Herkes koşulsuz bir fırsat eşitliği olan ülkede isteyen her öğrenci üniversiteye gidebiliyor.
*Her çocuk kendisine en yakın okula gittiği için servis kullanılmıyor.
*Severek ve eğlenerek öğrenme metodunu uyguladıkları için öğrenciler durumdan gayet mutlular.
*Öğrencilere ev ödevi verilmiyor.
*Eğitim mantıkları: Mutluluk + merak = Gerçek öğrenme
Dünyanın en mutlu ülkeleri sıralamasını baktığımızda, bazı şeylerin tesadüf olmadığını görüyoruz.
Finlandiya
Danimarka
İzlanda
İsviçre
Hollanda
Türkiye sıralamada kaçıncı sırada sizce?
Maalesef 112.
Hep birlikte eğitim konusunda duyarlı olmalı ve geleceğimizi daha güzel günlere taşımak için harekete geçmeliyiz.
Eğitim iyileştirilse her şey iyileşir!
Kalın sağlıcakla
